michela lipari

Parolante pri la programo: en Italio ni jam komencis pasintmonate enmeti kelkajn informojn pri la programo en la kongresa retpagharo. Kompreneble nun la plej esencaj: alveno, inauguro, jarasembleo, kaj chiumonate ni aldonas informojn; foje ni devas alilokigi kelkajn programerojn char la interesatoj informas ni pri ne akceptebla koincido au ni tion rimarkas, praktike la alighintoj povas sekvi la evoluon de la programo kaj konsili, plani sian restadon, ktp.

karaj geamikoj, en Italio mi enkondukis la sistemon de "kontinentaj saluto" por shpari tempon :)) efektive la problemo estas ke salutontoj estas elektataj hazarde sendepende de ilia lingvonivelo kaj ligo al la reprezentata LA. Mi shatus ech trifrazan saluton sed ke ghi enhavu ne la kutimajn vortojn sed la chefan gravan atingajhon dum la jaro de tiu LA. Mankas kunveno de reprezentoj de LA kaj do kiam kaj kiel la LA povas interkonsilighi, kapti alies iniciaton kaj ghin testi ktp? Se dum la inauguro mi audos de X-a landa asocio ke ghi organizis grandan eventon pri iu specifa temo kiu allogis amason da personoj, mi certe serchos la koncernaton dum la kongreso kaj informighos plie. Pri kravatoj.... efektive en antauaj epokoj la estraranoj vestis la tipan kostumon de propra nacio dum la oficialaj aranghoj: tion faris Gbeglo Koffi, Probal Dasgupta, eble ankau So Gil Su; tio donas la klaran senton de la bunteco kaj tutmondeco de nia movado, kaj nia malagnosko de la okcidentstila subpremo.

tiu estas la chefa tempo de chiu esperantisto, char ja kongresoj, seminarioj, ktp estas interesaj allogaj, altiraj, sed poste oni reiras hejmen kaj kion ni faru dum la tuta jaro? kiel reteni novulojn, kiel interesigi diversaghajn vizitantojn? pri tio mi shatus intershanghi ideojn michela

jes nepre oni devas iom adapti la kongresan programadon al la nuna epoko. Oni devas memori ke ghi estas la chefa kultura evento kaj samtempe devas esti revuado de esperanto-kulturo, sed ankau trejnejo por novaj talentoj en chiuj agadkampoj michela